İÇME SUYU DEPOLARI

içme suyunda tat ve koku sorununun çözümü için öncelikle sorunun kaynağının/kaynaklarının doğru bir şekilde tespit edilmesi gerekmektedir. Su kaynağından tüketici musluğuna gelene dek içme suyunda tat ve kokunun oluşabileceği üç temel nokta bulunmaktadır:  Rezervuar (Baraj gölü) Su arıtma tesisi ve Su dağıtım şebekesi. Rezervuar kaynaklı tat ve koku sorunu havza koruma önlemleriyle azaltılmaya çalışılırken, su arıtma tesislerinde tat ve koku sorununa sebep olan bileşiklerin giderim verimini arttırabilecek çözümler geliştirilmekte (mevcut sisteme ileri oksidasyon prosesi entegrasyonu veya toz aktif karbon ilavesi gibi), öte yandan şebekede oluşan tat ve koku sorununun kaynağı araştırılmaktadır . Farklı noktalarda oluşan tat ve koku, bazı biyolojik ve/veya antropojenik kaynaklardan ileri gelmektedir. Başlıca biyolojik kaynaklar olan alg (siyanobakteri) ve aktinomisetlerin (filamentli bakteriler), 2-MIB (2-metilizoborneol) ve geosmin gibi suya topraksı ve küflü bir tat veren bazı tat ve koku bileşikleri ve toksinlerinin potansiyel üreticisi olduğu bilinmektedir . Çözünmüş 2-MIB ve Geosmin, 10 ng/L konsantrasyonunun altında bile insanlar tarafından algılanabilmektedir . Öte yandan, antropojenik bazı organik ve inorganik bileşikler (demir ve mangan gibi bazı metaller, halojenler, aldehit ve ketonlar) suda keskin ve çürük kokulara sebep olmaktadır.